#43. TWO STARS cz. 1

Wakacje

          Właśnie siedziałam w samolocie do Argentyny. Miesiąc temu skończyłam 18 lat i w końcu rodzice się zgodzili wysłać mnie na wakacje za granicę. Mój pierwszy samodzielny wyjazd poza Anglię z Caroline no i oczywiście moim "kochanym" bratem, bez którego rodzice nie puściliby mnie do Ameryki Południowej.

W czasie naszego wyjazdu miałyśmy zamiar zobaczyć Buenos Aires, pojechać nad morze, a raczej Ocean Atlantycki, a na koniec, przedostatniego dnia naszej wycieczki, iść na koncert naszego ulubionego zespołu, czyli One Direction. Tego ostatniego wydarzenia najbardziej nie mogłam się doczekać. Niby mieszkam w Holmes Chapel, ale Harry'ego Stylesa nigdy nie spotkałam. Wiem tylko, że chodziliśmy do jednej szkoły. Że też wtedy się nim nie interesowałam! Teraz mój pokój jest wyklejony plakatami z 1D, a przede wszystkim wizerunkiem Hazzy.

          Po kilku godzinach lotu wylądowaliśmy na lotnisku w Buenos Aires. Jacka zostawiłyśmy samego sobie i poszłyśmy po bagaże. Mój brat i tak się tym nie przejmie, pewnie znowu podrywa jakieś dziewczyny w samolocie. Albo mi się zdaje, albo wpadła mu w oko czarnowłosa stewardessa.

- Ja idę do łazienki- szepnęła Caroline i zniknęła za metalowymi drzwiami.

          Ruszyłam w kierunku pobliskiej ławeczki. Przecież nie będę jak idiotka stała na środku tylko dlatego, że czekam aż moja przyjaciółka wyjdzie z toalety!

          Siedziałam na ławce już dobre pięć minut. W tym czasie Jack jeszcze nie wrócił, a Carol nie wyszła z łazienki. Co się z nimi dzieje?! Chcą żebym z nudów umarła? Czy tylko ja mam ochotę trafić do pokoju i iść spać po męczącej podróży? Ok, jest dopiero 16, ale ja jestem Z.M.Ę.C.Z.O.N.A!!!

- Przepraszam- usłyszałam nad sobą czyjś głos.

          Podniosłam głowę i zobaczyłam chłopaka. Był wysoki. Miał ciemnobrązowe oczy i brązowe włosy. Był ubrany w żółtą koszulkę, na niej koszulę w kratę, a do kompletu ciemne jeansy.

- Przepraszam. Nie mam przy sobie telefonu, a zgubiłem przyjaciółkę, więc..- zaczął niepewnie.

          Miał taki śliczny głos!

- Jasne, możesz zadzwonić- odparłam z uśmiechem, podając chłopakowi komórkę.

- Dziękuję- powiedział i zaczął wybierać numer.

          Przez cały czas, kiedy szatyn prowadził rozmowę ,zastanawiałam się kogo on mi przypomina. Bo kogoś na pewno.

- Jeszcze raz dziękuję- mówił, oddając mi moją własność.

- Nie ma za co. Wiem, że to głupie pytanie, ale możesz mi powiedzieć skąd ja cię znam?

- Jasne. Oglądałaś kiedyś "Violettę"?- zapytał rozbawiony.

          EUREKA!

- To ty jesteś Leon?- zapytałam z niedowierzaniem.

- Tak to ja, Jorge Blanco we własnej osobie- zaśmiał się chłopak.- A ty jesteś...

- Candace

- Ładnie

- Dzięki

- Przepraszam Candace, ale muszę już iść. Tu jest mój numer. Jakbyś czegoś potrzebowała to dzwoń. Mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy. Pa

- Dzięki, pa

          Chłopak nie odszedł daleko, kiedy obok mnie pojawił się Jack. Gdzie on do tej pory był?!

- Kto to?- zapytał wściekłyy.

- Co ty taki? To tylko aktor- odpowiedziałam.

          Byłam zła na brata. Zawsze wtrąca się w moje życie, kiedy w pobliżu pojawi się jakiś przystojny chłopak. Nic nie poradzę na to, że nie przyciąga dziewczyn jak magnes.

- Już dobrze, dobrze. Jaki aktor?

- Jorge Blanco

- Jorge Blanco?- to był głos Caroline.

- Tak. I dał mi swój numer- odparłam radośnie.

- Brawo Cande!- krzyknęła Carol.

- Chodźmy już po te bagaże- westchnął znudzony Jack.

          Odebraliśmy nasze walizki i opuściliśmy lotnisko.

- Zadzwonię po taksówkę- mruknął mój brat i wydostał z kieszeni spodni telefon.

          Po chwili stał przed nami żółty samochód z napisem "TAXI". Zupełnie jak w Nowym Jorku. Gdyby nie to, że Caroline jest pół angielką, pół hiszpanką to byłoby jedyne słowo jakie rozumiałabym z języka hiszpańskiego. Na szczęście moja przyjaciółka zna go doskonale i przekazała mi wiele umiejętności z ego zakresu.

          Zapakowaliśmy walizki do bagażnika i wsiedliśmy do samochodu.

- Dokąd jedziemy?- zapytał z uśmiechem młody kierowca.

- Na...- zająknął się mój brat, szukając w kieszeni kartki z adresem.- Na Santa Anne 16B- przeczytał Jack.

- Nic ci to nie mówi?!- fuknęła Carol.

- Nic, a co?- zdziwił się chłopak.

- To angielska ulica! Gdzieś ty wynajął nasz hotel?!

- Dziewczyna ma rację- powiedział kierowca.- W Buenos Aires nie ma takiej ulicy

- Dobrze- westchnęłam.- W takim razie przepraszam za kłopot

- Nic się nie stało- odparł taksówkarz, a my opuściliśmy samochód.

No i proszę! Mamy pierwszy rozdział:) Jak Wam się podoba? Jeśli mam być szczera to z niego jestem zadowolona, chociaż na chwilę obecną moim ulubionym rozdziałem jest 4. 1D pojawi się za kilka rozdziałów, ale mam nadzieję, że wytrzymacie do tego czasu:)) To jak? 5 KOMENTARZY= NEXT? Tak, tak zrobimy kochani. Więc widzimy się za 5 komów. Aha i jeszcze jedno. Wracamy do systemu z Madhouse.  Poprawna odpowiedź=dedykacja A oto pytanie-

Co zrobi Candace, Caroline i Josh skoro hotel, który wynajął chłopak nie jest w B.A.?